الگوی تجویز داروهای ضددرد در درمان ریشه دندان‌ توسط دندانپزشکان عمومی ‌شهر قم، سال 1394

زمینه و هدف: درد پس از درمان‌های دندانپزشکی، از چالش‌های اصلی مورد توجه دندانپزشکان می‌باشد. این موضوع، به‌ویژه در مورد درمان ریشه دندان‌ها بارزتر است. این تحقیق با هدف تعیین الگوی تجویز داروهای ضددرد توسط دندانپزشکان عمومی ‌شهر قم قبل از درمان، حین درمان و پس از درمان‌های ریشه دندان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه‌ توصیفی - تحلیلی، الگوی تجویز داروهای ضددرد توسط تمامی دندانپزشکان عمومی‌ در شهر قم (سال 1394) بررسی گردید. ابزار مطالعه، پرسشنامه‌ای شامل: مشخصات دموگرافیک و سؤالاتی در رابطه با مدیریت درد در سه مرحله (پیش از آغاز درمان، حین درمان و بعد از خاتمه درمان ریشه دندان‌ها) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون کای‌اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: شایع‌ترین داروهای تجویزشده به ترتیب نوافن، دگزامتازون، ایبوپروفن، مفنامیک اسید و کدئین بود. تنها 7/0% از دندانپزشکان همیشه و 3/89% از آنها، گاهی اوقات پیش از آغاز درمان به‌صورت پروفیلاکتیک برای بیمار مسکن تجویز می‌کردند. 3/89% از دندانپزشکان نیز در بین جلسات درمان، تنها گاهی اوقات از داروهای داخل کانال استفاده کرده بودند. بین سالهای اشتغال به کار، تجویز نوافن و دگزامتازون، ارتباط معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آموزش واحدهای فارماکولوژی بالینی در طول تحصیل و به‌روز کردن اطلاعات دندانپزشکان پس از فارغ‌التحصیلی، به‌ویژه در زمینه پیش‌دارویی و استفاده از ترکیبات داخل کانال، ضروری به‌نظر می‌رسد.